کنترل کیفیت در صادرات پای مرغ

کنترل کیفیت در صادرات پای مرغ

در صادرات پای مرغ پس از پوست کنی و پنجه زنی و شستشو توسط دستگاه فنیشر، محصول برای کنترل کیفیت نهایی به روی تسمه نقاله آب چکان و کنترل منتقل می شود تا کارگران پای مرغ های معیوب را جدا کرده و محصول فرآوری شده بی عیب به قسمت بسته بندی هدایت شود.
سوال اینجاست که تفاوت محصول معیوب و سالم چیست؟ عدم دقت و توجیه نبودن پرسنل یا منجر به تفکیک بیشتر و افزایش ضایعات می شود، یا باعث کاهش کیفیت محصول و در نتیجه افت ارزش صادراتی کالا می شود. پس می بایست پرسنل قسمت کنترل کاملا آگاه باشند که پای مرغ سالم باید دارای شرایط زیر باشد:
۱- فاقد بریدی انگشتان، ناخن ها یا له شدگی
۲- فاقد پوست زرد یا غلاف ناخن
۳- فاقد خال خال سیاه به تعداد زیاد یا رنگ خاکستری
۴- فاقد شکستگی شدید در استخوان اصلی قلمی شکل
۵- فاقد زخم در قسمت کف پا و لای انگشتان
۶- در پای کامل می بایست برش از ناحیه مفصل یل کمی پایینتر خورده باشد
۷- در پنجه برش حداکثر باید یک سانتی متر بالاتر از ناخنک روی ساق باشد
۸- عدم وجود پر یا پوست جدا شده پا در میان محصول
توجه:
الف) در صورت برش های غیر استاندارد می توان محصول را جهت اصلاح مجددا به خط تولید عودت داد.
ب) در مورد پاهای دارای کف زخمی، در صورت وجود زخم کوچک در کف پا امکان اصلاح وجود دارد اما پای مرغ هایی که دارای زخم عمیق هستند یا زخم تا لای انگشتان گسترده شده است می بایست باید به ضایعات منتقل شوند.